15.2.13

Emotions/thoughts: Στο ντιβάνι...της Κίρκης



Την προηγούμενη Κυριακή κάθισα στο ντιβάνι. Όχι του Ίρβιν Γιάλομ (αν και πολύ θα ήθελα να τον γνωρίσω από κοντά), αλλά της Κίρκης. Όχι, η Κίρκη δεν είναι ψυχολόγος/ψυχοθεραπεύτρια. Και όχι δεν πήγα με σκοπό να κάνω ψυχοθεραπεία (αν και πολύ θα ήθελα να βιώσω αυτή την εμπειρία). Και
όμως, κάθισα στο ντιβάνι και πήρα μία γεύση από το πώς είναι οι ομαδικές συνεδρίες. Αλλά ας τα πάρω με τη σειρά...

Το ραντεβού μας ήταν για την Κυριακή νωρίς το απόγευμα σε ένα cafe' στο κέντρο της πόλης (την Κίρκη), σε μία ήσυχη γωνιά που κυριαρχούσαν 2 ντιβάνια και κάποιες extra καρέκλες, όλα τοποθετημένα κυκλικά. Δώδεκα γυναίκες-bloggers (οι 11 στις 12 μαμάδες), άγνωστες μεταξύ μας και ταυτόχρονα γνωστές ανά ομάδες (προσωπικά γνώριζα -και δεν γνώριζα- τις οκτώ από τις έντεκα), καθίσαμε κυριολεκτικά αλλά και μεταφορικά στο ντιβάνι και συνομιλήσαμε ελεύθερα, χωρίς ταμπού και προκαταλήψεις, σε μία συνάντηση που τίποτα δεν είχε να ζηλέψει από μία ομαδική συνεδρία ψυχοθεραπείας, διανύοντας όλες μαζί μία συντροφική πορεία προς την επίτευξη μιας αληθινής ανθρώπινης επαφής.

Δεν έχει τύχει να συμμετάσχω ποτέ σε ομαδική συνεδρία ψυχοθεραπείας, ωστόσο εικάζω ότι κάπως έτσι πρέπει να είναι. Κάθεσαι κυκλικά μαζί με άλλους
γύρω σου και μιλάς για αυτό που είσαι και αυτό που σε απασχολεί. Και κάπως έτσι ξεδιπλώνεις τον εαυτό σου και οι συνομιλητές σου σε αφουγκράζονται, σου μιλούν και μετά μπαίνεις εσύ στο δικό τους ρόλο, τους αφουγράζεσαι, τους μιλάς. Και κάπως έτσι γνωριζόμαστε όλοι μεταξύ μας και βρίσκουμε κοινές συνισταμένες αλλά και μεγάλες αποκλίσεις. Στον τρόπο ζωής, τον τρόπο σκέψης, τον τρόπο αντίδρασης σε παρόμοια ερεθίσματα. Η αλληλεπίδραση μεταξύ μας μας βοηθά να δούμε εναλλακτικές συμπεριφορές, πεποιθήσεις, αντιλήψεις που ενδεχομένως να βοηθήσουν στον ευρύτερο τρόπο σκέψης μας. Μέσα από αυτή τη διαδικασία βοηθάς και βοηθιέσαι.

Με εμάς τις προάλλες ήταν λίγο πιο απλά τα πράγματα. Η διαφορά μας με μία ομαδική συνεδρία ήταν ότι δεν πήγαμε με σκοπό να αντιμετωπίσουμε θέματα που μας απασχολούν. Δεν πήγαμε να "θεραπευτούμε". Όχι γιατί η έννοια "θεραπεία" είναι λίγο παρεξηγημένη έως και ταμπού από τους μη έχοντες γνώση για τη σημασία της και τη σημασιολογία της, αλλά γιατί η πρωταρχική μας μέριμνα και κινητήριος δύναμη για να συμμετάσχουμε σε αυτή τη συνάντηση ήταν η ανάγκη μας να κάνουμε ένα διαφορετικό διάλειμμα στην καθημερινότητά μας και να περάσουμε ένα ευχάριστο απόγευμα (που κατέληξε να εξελιχθεί σε βράδυ), να χαλαρώσουμε, να γνωριστούμε. Έτσι, πολύ χαλαρά και χωρίς κανέναν άλλον σκοπό πέρα από τα παραπάνω. Όμως τελικά καταλήξαμε να είμαστε καθισμένες όλες στο ντιβάνι, σαν να είμαστε μαζί μία θεραπευτική ομάδα. Η καθεμία να είναι ψυχαναλυτής και θεραπευόμενος μαζί. Χωρίς να έχουμε την ανάγκη να μπούμε στον έναν ή στον άλλο ρόλο, αλλά μπήκαμε έτσι απλά...αυτόματα και αβίαστα.

Από το πρωί εκείνης της ημέρας ήμουν σίγουρη ότι εκείνο το βράδυ θα περνούσα πολύ όμορφα. Και με αυτή ακριβώς την ψυχολογία ξεκίνησα από το σπίτι και πήρα το δρόμο για το κέντρο της πόλης. Με πολύ χαλαρή διάθεση, χωρίς ίχνος άγχους ή αμηχανίας, λες και πάω να συναντήσω πολύ γνώριμα άτομα. Όσο πλησίαζα στον τόπο συνάντησής μας τόσο πιο άνετα ένιωθα.

Όταν έφτασα εντάχθηκα μεμιάς στην παρέα. Δε χρειάστηκε καθόλου χρόνος για να "σπάσει ο πάγος", γιατί απλά δεν υπήρχε πάγος. Και αν υπήρχε, θα έλιωνε από την τόση ζεστασιά που είχε η όλη ατμόσφαιρα. Τις 8 από τις 11 κοπέλες κατά κάποιον τρόπο μπορώ να πω ότι τις γνώριζα ήδη αφού έτυχε να μιλήσουμε αρκετές φορές μέσω internet.  Μέσα από τα γραφόμενά τους, μπορώ να πω ότι είχα ανακαλύψει ένα κομμάτι της προσωπικότητάς τους. Και η αλήθεια είναι ότι δεν έπεσα έξω. Όπως πολύ σωστά έθεσε η Σοφία "...συνειδητοποιήσαμε ότι αυτό που διαβάζεις, αυτό συναντάς και από κοντά. Την αυθεντικότητα της γραφής δύσκολα την ξεγελά κάποιος".

Τις υπόλοιπες 3 κοπέλες τις γνώρισα την Κυριακή για πρώτη φορά. Ή για να είμαι ακριβής, έτυχε να μιλήσουμε 1-2 φορές στο παρελθόν. Δεν μπορώ να πω ότι τις "γνώριζα". Αλλά αισθάνθηκα κατευθείαν ότι θα μπορούσαν επάξια να γίνουν και αυτές μέλη της (τολμώ να πω) "φιλικής παρέας" που είχα δημιουργήσει όλο αυτό το διάστημα που δραστηριοποιούμαι ως blogger.

Γυναίκες που δεν είχα συναντήσει ποτέ στη ζωή μου αλλά έτυχε να γνωρίζω διαδικτυακά τις περισσότερες αλλά και να ταυτίζομαι έχουσα ανακαλύψει αρκετές κοινές συνισταμένες (διαφορετικές με την καθεμία), γνωριστήκαμε από κοντά, μιλήσαμε, γελάσαμε, συγκινηθήκαμε, ψυχανεμιστήκαμε. Η ψυχή μας αιωρήθηκε, ρούφηξε την περιρρέουσα ατμόσφαιρα και επιστρέφοντας κόμισε σε καθεμία από εμάς πλούτο πληροφοριών, αλήθειες, συμπεράσματα για τις συνομιλήτριές μας. Μάθαμε η μία για την άλλη και μάθαμε η μία από την άλλη. Και αυτό ήταν μόνο η αρχή.

Κατά τη διάρκεια της εβδομάδας που μας πέρασε, σχεδόν όλες οι κοπέλες αποτύπωσαν γραπτώς τη δική τους οπτική για αυτή τη συνάντηση. Εγώ άργησα να γράψω όχι για κανέναν άλλον λόγο, απλά ήθελα να καθίσει λίγο "η σκόνη". Να δω τι επίγευση θα μου άφηνε αυτή η συνάντηση. Όπως όταν γευόμαστε ένα καλό παλιό κρασί, δεν βιαζόμαστε και δεν ενθουσιαζόμαστε απευθείας με τη γεύση και το άρωμά του αλλά δίνουμε την ευκαιρία στο κρασί να σεργιανίσει για κάποια δευτερόλεπτα στο στόμα μας, αποκαλύπτοντάς μας ολότελα την όποια προσωπικότητά του, προτού το αφήσουμε να κατηφορίσει όλη τη διαδρομή μέχρι το στομάχι.

Έτσι και εδώ δεν ήθελα να βιαστώ. Δεν ήθελα να γράψω παρακινούμενη από τον ενθουσιασμό των στιγμών που έζησα. Ήθελα να δω αυτή η συνάντηση τι θα μου άφηνε στο τέλος. Και αυτό περίμενα να γευτώ όλες αυτές τις ημέρες. Τα "σημάδια" που θα μου άφηνε αυτή η πρώτη συνάντηση. Την επίγευσή της. Το μήκος, την ένταση και την ποιότητα της γευστικής εντύπωσης που αφήνει στην ψυχή, ώστε να είναι αυτή η "γευστική εμπειρία" μου όσο το δυνατόν πιο αυθεντική.

Σχεδόν μία εβδομάδα μετά μπορώ να πω με σιγουριά ότι μου άρεσε όλο αυτό που ζήσαμε. Με έβγαλε από τα καλούπια της καθημερινότητας και μου προκάλεσε μεγάλο ενδιαφέρον. Είναι πολύ ενδιαφέρον να γνωρίζεις καινούριους ανθρώπους, να τους ανακαλύπτεις σιγά-σιγά, να βαδίζεις στα μονοπάτια της προσωπικότητάς τους με αργά και σταθερά βήματα και να ζυγίζεις αν θέλεις να προχωρήσεις ή όχι παραπέρα. Όπως πολύ σωστά είπε η Γιάννα, "Η φιλία και η εμπιστοσύνη χτίζονται και για αυτό χρειάζεται χρόνος!", όμως θα ασπαστώ και αυτό που είπε η Βέρα ότι "είδα ευκαιρίες για μελλοντικές συναντήσεις και φιλίες".



Τελικά μετά από αυτή τη "γευστική δοκιμή" (ως άλλη οινογνώστης) αισθάνομαι ότι αυτή η συνάντηση μου άφησε μία πολύ γλυκιά επίγευση, πολλά υποσχόμενη.

Γενικά περάσαμε ένα πολύ ευχάριστο 4ωρο που όμως στο τέλος μας φάνηκε πολύ λίγο. Σε όλες μας. Αυτό δεν είναι απόδειξη ότι περνάς καλά; Όταν δηλαδή ο χρόνος δεν έχει διάρκεια; Άλλωστε και το να βρίσκεσαι με ανθρώπους που σε γεμίζουν θετική ενέργεια, να συζητάς, μέσα από τη συζήτηση να ανακαλύπτεις πάλι τον εαυτό σου, να περνάς καλά, είναι και αυτό μία μορφή ψυχοθεραπείας.

Για αυτό σου λέω...προχθές καθίσαμε στο ντιβάνι!  Και μου άρεσε πολύ όλο αυτό.

Βέρα, Γεωργία, Γιάννα, Δήμητρα, Κάλη, Κατερίνα, Μαρία, Μαρία, Μαρώ, Σίνα, Σοφία χαίρομαι πολύ που μας δόθηκε η ευκαιρία να γνωριστούμε από κοντά!
Να ήταν κι' άλλο.
Δεν πειράζει, άλλη φορά.
Την άλλη φορά.
Γιατί θα υπάρξει και άλλη...είμαι σίγουρη!

Ασπασία ♥

--------------------------------------------------------------------------------------------------

Θα πρωτοτυπήσω και δε θα παραθέσω φωτογραφία μας - άλλωστε κυκλοφόρησε πολύ η φωτογραφία μας τις τελευταίες μέρες που θα βαρέθηκαν να μας βλέπουν στην μπλογκογειτονιά.

Παραθέτω όμως μικρά αποσπάσματα από τις αναρτήσεις της κάθε κοπέλας, αυτά που μου άφησαν πολύ γλυκιά επίγευση ;)

ΒΕΡΑ: "Είδαμε τα πρόσωπα πίσω από τις λέξεις και αυτό ήταν τόσο ιδιαίτερο. Κάποιες στιγμές έπιανα τον εαυτό μου να παρατηρώ τις κοπέλες μία μία. Σκεφτόμουν από μέσα μου πόσο όμορφες μου φαίνονταν. Σκεφτόμουν ότι αυτό που αισθανόμουν ήταν τόσο γλυκό.. είχα την αίσθηση ότι ήμουν για καφέ με φίλες μου που είχα να τις δω καιρό".

ΓΕΩΡΓΙΑ: "12 άγνωστες γυναίκες κατέθεσαν την ψυχή τους, είπαν μυστικά, αγκαλιάστηκαν, γέλασαν με την καρδιά τους. Κι αυτό είναι η τρανή απόδειξη πως η ψυχή πάντα νικά, χωρίς διακρίσεις χωρίς προκαταλήψεις"

ΓΙΑΝΝΑ: "Μέσα από κάτι τόσο απρόσωπο, γνωρίζεις ανθρώπους και ξετυλίγοντας ο καθένας τη δική του ιστορία βλέπεις, καταλαβαίνεις και ακούς ότι υπάρχουν καταστάσεις αρκετά δύκολες και επίπονες, που όμως ξεπερνιούνται. Συνηδειτοποιείς ότι η αντοχή κάποιων ανθρώπων, στηρίζει και εσένα και σε βοηθάει να ξεδιπλώσεις τη δική σου "δυνατή" πλευρά να ανταπεξέλθεις και να προσπεράσεις κάποια προβλήματα".

ΚΑΛΗ: "...καμιά φορά όταν έχεις πλάσει κάποιους ανθρώπους μέσα στο κεφάλι σου με κάποιο τρόπο, φοβάσαι  μην απομυθοποιηθούν, ειδικά εάν μιλάμε για bloggers που παρακολουθώ τακτικά τα blogs τους όπως η Shareyourlikes, η Lovable baby ή η Είμαι παιδί! Τι θα γινόταν αν δεν τις χώνευα... θα χανόταν η μαγεία που ένιωθα όταν διάβαζα τα blog τους...Χωρίς πηγαδάκια, αρνητισμό και σνομπισμό αλλά με κοινή μας αγάπη αυτό που κάνουμε, μιλήσαμε για όλους και για όλα, χωρίς ταμπού και ντροπές...Ναι αυτά τα πρόσωπα τα ήξερα"

ΚΑΤΕΡΙΝΑ: "Αυτή είναι η θετική και ανθρώπινη πλευρά του ίντερνετ, που όταν έχεις σεβασμό, ειλικρίνεια και αυθεντικότητα μπορείς να κερδίσεις πάρα πολλά!"

ΜΑΡΙΑ: "Ένιωσα τόσο ζεστά και άνετα, σαν να μιλούσα με τις φίλες που έχω από παιδί".

ΜΑΡΩ: "Δεν ακούγαμε πια,  μόνο,  λέξεις. Δε διαβάζαμε, μόνο, τη γλώσσα του σώματος. Κοιτούσαμε η μια  μ έ σ α  στην άλλη".

ΣΙΝΑ: "...ένα συνονθύλευμα προσωπικοτήτων, γνώσεων και εμπειριών με κεντρικό άξονα την ευαισθησία, την αγάπη για τα παιδιά και την οικογένεια..."

ΣΟΦΙΑ: "Συνειδητοποιήσαμε ότι αυτό που διαβάζεις, αυτό συναντάς και από κοντά. Την αυθεντικότητα της γραφής δύσκολα την ξεγελά κάποιος".

Σημ. Η Δήμητρα και η άλλη Μαρία δεν έχουν ακόμη γράψει σχετική ανάρτηση.

Πηγή 1ης φωτογραφίας
Πηγή 2ης φωτογραφίας

20 σχόλια :

  1. Συναντήθηκαν 12 άγνωστες γυναίκες εκ των οποίων έχουν ήδη γράψει οι 10 για τη συνάντηση αυτή. 10 αναρτήσεις λοιπόν, από 10 διαφορετικές σκοπιές, αλλά όλες με ένα κοινό συμπέρασμα: Mε καλή διάθεση και πολύ όρεξη, μπορείς να περάσεις υπέροχα ακόμα και με "αγνώστους".
    Εντάξει, δεν είμασταν και "άγνωστες". Με τόσα που είχαμε γράψει τόσους μήνες η μια στην άλλη, μόνο ρούχα που δεν είχαμε ανταλλάξει όπως κάνουν οι κολλητές:)
    Γειά σου Ασπασάκι μου καλό και οργανωτικό, όμορφο και sophisticated (σόρυ κιόλας για το αγγλικό αλλά δεν έβρισκα αντίστοιχη ελληνική λέξη που να τα περιλαμβάνει όλα όσα εννοεί αυτή).
    Σου στέλνω πολλά τρελά φιλιάαααααααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ω ναι, διάβασα όλες τις αναρτήσεις των κοριτσιών και είμαι σίγουρη ότι περάσατε καταπληκτικά! Και το ξέρω καλά, γιατί το έχω ζήσει ήδη δύο φορές! Είναι υπέροχο όταν συνδέεις επιτέλους τα κείμενα και τους τίτλους των blogs με πρόσωπα!
    Εύχομαι να το ξανακάνετε σύντομα!
    Που ξέρεις; Μπορεί να τα πούμε κι εμείς κάποια στιγμή...
    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ενίσταμαι! Η κυρία που σχολιάζει πρώτη, θέλει να μας τη σκάσει! Δε θα περάσει! Οι θαυμάστριες περιμένουν... τα πλήθη συρρέουν στα τερματικά και περιμένουν Δημητρο-ανάρτηση!!!Μπράβο Ασπασία, καλά της τα είπες με το υστερόγραφο!!

    Λοιπόν. Αυτό με τις 9 ατάκες είναι φοβερή ιδέα. Μοιάζει με τις βιβιοκριτικές των μπεστ σέλλερ!! Λες να γίνουμε βιβλίο; "Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΩΝ 12"!!
    Χαίρομαι που όλα ήταν τα ίδια και όταν κατακάθισε η σκόνη... Μέχρι να ξαναβρεθούμε από κοντά, να είσαι πολύ καλά, μαζί με τους αγαπημένους σου!! Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν ξέρω γιατί δε βγήκε το όνομά μου στο ακριβώς απο πάνω σχόλιο!! Σε φιλώ

      Διαγραφή
  4. Νομίζω το πιο καλό είναι ότι μείναμε όλες με αυτή την γλυκιά αίσθηση. Δεν είναι τυχαίο μάλλον..
    Και σίγουρα θα τα ξαναπούμε σύντομα!
    Σε φιλώ, ματς μουτς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τι ωραία βρε κορίτσια!
    Χαίρομαι που διαβάζω την οπτική γωνία της καθεμίας σας!
    Ασπασία μου εξαιρετικό το κείμενο σου, πολύ καλογραμμένο, δυνατό και αυθεντικό!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πολύ μου αρέσει ο τρόπος που περιγράφεις τη συνάντησή σας! Ομολογώ ότι απόλαυσα την ανάρτησή σου και ζήλεψα που δεν ήμουν μαζί σας. Ίσως την επόμενη φορά...
    Πολλά φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Στο ντιβάνι ναι έτσι ακριβώς. Όταν περιέγραψα στον άντρα μου τη συνάντηση μας αυτό ακριβώς του είπα πως ένιωσα σαν να κάναμε ψυχοθεραπεία έτσι κυκλικά που καθόμασταν κι έτσι προσεκτικά που ακούγαμε η μία την άλλη. Θα πω για άλλη μια φορά πως χάρηκα πολύ που σε γνώρισα κι ετοιμάζω παιχνίδι για να γνωριστούμε ακόμη καλύτερα, μείνετε συντονισμένοι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Aσπασία τα σέβη μου! Έκανες την καλύτερη δουλειά και πολύ μου άρεσε που "άφησες" την ιδέα της πρώτης εντύπωσης να "ωριμάσει". Είσαι μπροστά στη γραφή και σε όλα! Και εμείς χαρήκαμε που σε γνωρίσαμε και που τελικά είτε νωρίτερα, είτε αργότερα η "επίγευση" είναι το ίδιο γλυκιά! Εις το επανιδείν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από όσα ήδη κατέθεσες με την ανάρτηση σου. Θα τα ξαναπούμε σύντομα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Γλυκιά μου,Ασπασία,ειλικρινά με εντυπωσίασε η ευχάριστη ατμόσφαιρα και η οικειότητα που δημιουργήθηκε μεταξύ σας στο χώρο συνάντησης, αν και ήταν η πρώτη φορά που συναντιόσασταν πρόσωπο με πρόσωπο.Εύχομαι να συναντηθείτε πάλι και να προστεθούν στη συντροφιά σας και άλλες κυρίες.
    Έτσι χτίζονται οι ανθρώπινες σχέσεις που δεν μπορεί να τις υποκαταστήσει κανένα ηλεκτρονικό μέσο.Οιανταλλαγές εμπειριών,διαπιστώσεων και η κατάθεση ψυχής της κάθε μιας είμαι σίγουρη ότι λειτούργησε καταλυτικά για τη σύσφιξη των σχέσεων μεταξύ σας και το πιο βασικό από όλα σας έκανε να νιώσετε ευχάριστα.Διαπιστώθηκε ακόμη μια φορά ότι η άμεση επικοινωνία,η ζωντανή επαφή εννοώ,που στις μέρες μας τείνει να εκλείψει όλο και περισσότερο, σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να συγκριθεί με την έμμεση.Βέβαια δεν μπορούμε να αμφισβητήσουμε τα θετικά της τεχνολογίας, αρκεί να κάνουμε σωστή χρήση.
    Σε αγαπώ πολύ
    Η μαμά σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ασπασία μου τι υπέροχη ανάρτηση!! Με συγκίνησες που έβαλες και δικά μας αποσπάσματα..! Μπορεί να μιλούσα μόνο με 2-3 κοπέλες πριν την συνάντηση αλλά όταν σας είδα όλες από κοντά ένιωσα αμέσως οικειότητα γιατί είστε όλες τόσο αξιόλογες γυναίκες!Τίποτα δεν είναι τυχαίο,αυτό το λέω πάντα..Μέσα από τα ιστολόγιά μας και την γραπτή επικοινωνία φαίνεται ο χαρακτήρας,έστω και στη γενική μορφή του.. Όσο για τον λόγο που δεν έκανες ανάρτηση τις πρώτες ημέρες,είναι απόλυτα κατανοητός!Ο κάθε άνθρωπος θέλει τον χρόνο του για να αφουγκραστεί τα συναισθήματά του! Δεν είναι απαραίτητα ενθουσιασμός αν κάτι το εκφράζεις αμέσως..Απλώς κάποιοι τα έχουμε πιο ξεκάθαρα μέσα μας τα γεγονότα και όσα συναισθήματα προκύπτουν μέσα από αυτά! :) Στη δική μου περίπτωση έπαιξε σημαντικό ρόλο το γεγονός ότι έχω ξανασυναντηθεί με φίλη μπλόγκερ και από τότε δημιουργήθηκε μια σοβαρή φιλία οπότε μου ήρθε πιο νορμάλ η συνάντησή μας! Στην ανάρτησή μου δεν έγραψα όλα όσα ένιωσα γιατί προτίμησα να τα λέω στην καθεμία ξεχωριστά! Ανυπομονώ για την επόμενη συνάντηση,στην οποία ελπίζω να μην είμαι πάλι άρρωστη!! Πολλά φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Οταν ξεκίνησα για να σας συναντήσω, ένιωθα πολύ περίεργα. Έχει επικρατήσει η άποψη, πως με κάποιους άγνωστους δεν μπορείς να αφεθείς και να νιώσεις όμορφα, ασφαλής, άνετα. Πως όλα αυτά τα νιώθεις με όσους γνωρίζεις χρόνια. Χαίρομαι που τελικά δεν ισχύει και που η παρέα μας έγινε η εξαίρεση του κανόνα. Ανυπομονώ να σας ξαναδώ.
    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Άλλη μια υπέροχη ανάρτηση, καταπληκτική η ιδέα να συναντηθείτε σαν ομάδα και να γνωριστείτε καλύτερα. Κ εγώ έχω πολύ αγωνία γιατί θα έρθω στην Ελλάδα τον Μάιο θα κάτσω ως τον Ιούλιο οπότε πιστεύω ότι θα καταφέρω να γνωρίσω απο κοντά όλες αυτές τις φίλες και τους φίλους που μιλάμε εδώ και 3 χρόνια σχεδόν μέσα απο το captain cook.
    Φιλιά πολλά, να έχετε άλλη μια υπέροχη επόμενη συνάντηση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Εντάξει, όταν μου είπε η Δήμητρα ότι σκεφτόσασταν να μη γράψετε ανάρτηση για τη συνάντηση στεναχωρέθηκα! Αλλά πολύ χαίρομαι που το κάνατε και οι δύο!
    Μου άρεσε η προσέγγισή σου τόσο πολύ! Η παρομοίωση της συνάντησης με ψυχοθεραπεία, τα αποσπάσματα από τα Blogs των κοριτσιών, όλος ο τρόπος που το προσέγγισες είναι υπέροχος!
    Μακάρι να ήμουν κι εγώ εκεί.... <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Περασα υπέροχα μαζί σας και πραγματικά μου έκανε πολύ καλό αυτή η συνάντηση. Τωρα όλα απέκτησαν εικόνα και πιο πολύ ζεστασιά.Φιλάκια πολλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. υποκλινομαι κυρια μου!
    δεν ξερω τι επαγγελεσαι ακριβως αλλα ανταποκριτρια επρεπε να ειχες γινει!

    παρολα αυτα εχω ενα παραπονακι για σενα!! ναι ναι για σενα, μη κοιτας με απορια!!
    μα καλα βρε χρυσουλινι μου επιτρεπεται ΕΣΥ, ναι ΕΣΥ ΕΙΔΙΚΑ, που εισαι μεσα στις γιογκες και στις ζεν καταστασεις και που το χεις και με την φωτογραφια και σαν χομπι, τοσο πολυ μαλιστα που κανεις και μαθηματα, να μην τραβηξεις ΤΙΣ φωτογραφιες;;; ετσι εκει, 500-600 φωτο να χουμε να βλεπουμε βρε παιδι μου! η ταδε blogger σε ανφας-προφιλ, ορθια-καθιστη και σε ποζα, τωρα ανα 2-2, μετα ανα 5αδα κλπ. Μα ολες και ολες δυο φτωχες φτωχοτατες φωτογραφιουλες κυκλοφορησαν και αυτες μακρινες!!! τς τς τς τς E jamais κυρια μου!!!

    παρολα αυτα αντε γιατι ειμαστε και αγαπησοπαρεακι....σμουτς! πολλα σμουτς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς την talimom :)
      Θα σου λύσω την απορία σου. Ακριβώς επειδή ήμουν σε κατάσταση ζεν, δεν ήθελα να διαταράξω την χαλαρότητα της στιγμής τραβώντας φωτογραφίες. Χαχαχα :)

      Λοιπόν, θα σου πω. Βασικά δεν ήθελα να κουβαλήσω ολόκληρη επαγγελματική μηχανή για να μη με κράξουν οι υπόλοιπες κοπέλες. Και η κάμερα του κινητού είχε τιγκάρει από τις photos, δεν πρόλαβα να την αδειάσω πριν φύγω και έμεινα έτσι χωρίς μηχανή.

      Όσο για το τι επαγγέλομαι, έλα στην επόμενη συνάντηση να μάθεις. Θα κάνουμε συστάσεις από την αρχή για να μας γνωρίσεις. Χαχαχα! Σμουτς!

      Διαγραφή
  17. παρακαλω να κλεισω απο τωρα μια θεση για την επομενη ψυχοθεραπεια;;πολυ χαιρομαι που ολες μαζι γινατε μια παρεα και σας αφησε τοσο γλυκια γευση αυτη η συναντηση!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Aσπασία μου πραγματικά με εντυπωσιάζει πόσο διαφορετικά αναλύσαμε όλες το ίδιο πράγμα! Το δικό σου γράψιμο όμως είναι κομμένο και ραμμένο πάνω σου... sophisticated όπως λέει η φίλη Δήμητρα!!! Βρε τι μας έκανε αυτή η συνάντηση!!! Callie

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εδώ μπορείτε να σχολιάσετε...

Your most lovable posts

Your most lovable posts