23.4.13

Happy moments: Ευχαριστώ!

Στο πάνελ. Είμαι αυτή με το φόρεμα σκακιέρα.
Όταν πριν από 15 μήνες έγραφα την πρώτη μου ανάρτηση, δεν μπορούσα να φανταστώ ότι 15 μήνες μετά θα μου δινόταν η ευκαιρία να ζήσω μαγικές στιγμές! Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι κατά έναν απρόσμενο τρόπο, θα άλλαζε η ζωή μου! Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι "ρίχνοντας στην
μπλογκόσφαιρα τη δική μου σαϊτα με το δικό μου μήνυμα", θα άνοιγα διάπλατα ένα παράθυρο σε ένα καινούριο, παράλληλο σύμπαν. Ένα σύμπαν νέων εμπειριών, εμπνεύσεων, ιδεών, γνωριμιών.

Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι το blogging θα ερχόταν να προσθέσει νέες χρωματιστές πινελιές στην ήδη πολύχρωμη καθημερινότητά μου την οποία είχε φροντίσει να χρωματίσει η κόρη μου με την ύπαρξή της και μόνο. Και ναι, μπορεί το blogging να συνέπεσε χρονικά με τη νέα μου ιδιότητα ως μαμά, ωστόσο είμαι σε θέση να διακρίνω τη δική του συμβολή στις νέες μεγάλες συγκινήσεις που πήρα μέσα από αυτό. Στο απόγειο αυτών των συγκινήσεων ήρθαν να προστεθούν η μεγάλη χαρά, τιμή, συγκίνηση και ευχάριστη έκπληξη που ένιωσα όταν έλαβα την πρόσκληση της Άσπας να συμμετάσχω στις Ψηφιακές Γειτονιές από τη θέση της blogger-ομιλήτριας και παρόλο που γνώριζα ότι η αποδοχή αυτής της πρόσκλησης θα με έβαζε πολύ πιθανόν σε νέες "περιπέτειες" άγχους και αγωνίας, την αποδέχτηκα χωρίς δεύτερη σκέψη. Ως συλλέκτης στιγμών που είμαι, τέτοια εμπειρία δεν την έχανα με τίποτα.

H ημέρα που περίμενα με αγωνία και ανυπομονησία τις τελευταίες εβδομάδες, ήρθε πολύ γρήγορα. Και έφυγε πολύ γρήγορα. Χωρίς να το καταλάβω.
Τις τελευταίες δύο μέρες απείχα από το internet. Σκοπίμως. Ήθελα το χρόνο μου να τακτοποιήσω σκέψεις και συναισθήματα. Όπως και τότε που συνάντησα για πρώτη φορά
τις φίλες μου τις bloggers και καθίσαμε όλες μαζί στο ντιβάνι...της Κίρκης, έτσι και τώρα δεν ήθελα να βιαστώ. Δεν ήθελα να γράψω παρακινούμενη από τον ενθουσιασμό των στιγμών που έζησα. Ήθελα να δω αυτή η μεγάλη γιορτή (γιατί έτσι θα μπορούσα να τη χαρακτηρίσω) τι θα μου άφηνε στο τέλος. Και αυτό περίμενα να γευτώ. Τα "σημάδια" που θα μου άφηνε αυτό το event. Την επίγευσή του. Το μήκος, την ένταση και την ποιότητα της γευστικής εντύπωσης που αφήνει στην ψυχή, ώστε να είναι αυτή η "γευστική εμπειρία" μου όσο το δυνατόν πιο αυθεντική.

Σήμερα αισθάνομαι πλέον έτοιμη να γράψω για όλο αυτό που έζησα...

Το Σάββατο ήταν η μεγάλη μέρα! Η μέρα που περίμενα με αγωνία και ανυπομονησία τις τελευταίες εβδομάδες. Και ναι, την περίμενα πώς και πώς γιατί θα συμμετείχα σε ένα πολλά υποσχόμενο event, θα γνώριζα από κοντά τους διοργανωτές αλλά και πολλούς άλλους αγαπημένους φίλους που παρακολουθώ από καιρό μέσα από τα γραφόμενά τους, θα παρακολουθούσα πολλές ενδιαφέρουσες ομιλίες (μεταξύ των οποίων και της αγαπημένης μου Κατερίνας), θα έβλεπα για άλλη μία φορά τις νέες φίλες μου, θα γνώριζα νέες, μεγάλες συγκινήσεις!



Σηκώνομαι αργά το πρωί, πίνω καφέ, τρώω πρωινό, δεν ανοίγω -σκόπιμα- ούτε laptop ούτε κινητό, παίζω με τη μικρή και γύρω στο μεσημεράκι αρχίζω να ετοιμάζομαι. Όλα τα κάνω με το πάσο μου. Γενικότερα, έχω μία ηρεμία σε όλα μου: το μέσα μου, το έξω μου, τις κινήσεις μου, την προετοιμασία μου. Με λίγα λόγια, δημιουργώ από μόνη μου τις κατάλληλες συνθήκες και προϋποθέσεις ώστε να μην καταβληθώ από άγχος. Επιλέγω να πάω με το αυτοκίνητο. Με χαλαρώνει η οδήγηση. Άλλωστε, επιβάλλει να έχω την προσοχή μου στο δρόμο και δε μου αφήνει και πολλά περιθώρια για βαθυστόχαστες σκέψεις, που στην προκειμένη περίπτωση μπορεί να μου γεννήσουν άγχος. Αφού χάνομαι μέσα στα στενά των Πετραλώνων, "επικαλούμαι" τη βοήθεια της τεχνολογίας και με το GPS βρίσκω εύκολα το στίγμα στο χάρτη. Φτάνω στην είσοδο. Νιώθω αμέσως πολύ όμορφα, άνετα και οικεία. Εγκάρδια και χαμογελαστή υποδοχή, ντιζαϊνάτο περιβάλλον, ευχάριστη ατμόσφαιρα. Με λίγα λόγια, η πρώτη εντύπωση είναι ο προάγγελος μίας άψογης οργάνωσης, η αρτιότητα της οποίας επιβεβαιώνεται στην πορεία.

Ο χρόνος περνάει πολύ γρήγορα. Παρακολουθώ ομιλίες, εμπνεύομαι, μαθαίνω, διδάσκομαι από πετυχημένα case studies. Μπαινοβγαίνω στην αίθουσα, πίνω καφέ στα όρθια, συναντώ κόσμο, γνωρίζω κόσμο, μιλάω με κόσμο, βγάζουμε φωτογραφίες. Γενικά είμαι χαλαρή. Άνετη. Αλλά όχι μέχρι τέλους...

Όσο πλησιάζει η ώρα έναρξης των πάνελς, αισθάνομαι άγχος στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Κολλάω το "μικρόβιο". Άλλωστε δεν ήθελα και πολύ. Ήμουν ευάλωτη. Προσπαθούσα τόσες ώρες να το ξορκίσω. Τα είχα καταφέρει, αλλά ήταν παροδικό. Τελικά με νίκησε.

Ούσα κάποτε μεταπτυχιακή φοιτήτρια αλλά και λόγω της μετέπειτα επαγγελματικής μου ιδιότητας, έχω συμμετάσχει σε αρκετά συνέδρια και ημερίδες και έχω σταθεί αρκετές φορές μπροστά σε κοινό να κάνω παρουσίαση. Το Σάββατο, δε θα ήταν η πρώτη φορά. Όμως (υπάρχει ένα 'όμως' που κάνει τη διαφορά) αυτή τη φορά ήξερα ότι δεν πήγαινα να παρουσιάσω κάποιο κείμενο είτε αυτό λέγεται μεταπτυχιακή εργασία, είτε λέγεται άρθρο/δημοσίευση, είτε λέγεται αποτελέσματα κάποιου project. Αυτή τη φορά πήγαινα να παρουσιάσω τον εαυτό μου ως μαμά-blogger. Πήγαινα να μιλήσω για εμένα και όλο αυτό που έχω βιώσει ως μαμά-blogger. Πήγαινα τελείως απροετοίμαστη. Καμία πρόβα, καμία προετοιμασία. Πήγαινα για "χαλαρή κουβεντούλα" όπως με είχε προϊδεάσει η Άσπα. Μπορεί φαινομενικά να φαντάζει εύκολο, αλλά ήταν πιο δύσκολο. Η δυσκολία έγκειτο στο θέμα της συζήτησης. Η δυσκολία έγκειτο στο άγνωστο, που πάντα με τρομάζει λίγο. Άραγε, τι ακριβώς ερωτήσεις θα κληθούμε να απαντήσουμε; Άραγε θα μπορούσα να αρθρώσω λέξη;



Δε θυμάμαι και πάρα πολλά από όσα είπα. Ξέρω όμως ότι μίλησε η ψυχή μου. Αρκετοί φίλοι αλλά και δικοί μου άνθρωποι που με άκουσαν είτε εκεί είτε σε live streaming σχολίασαν ότι εκείνη την ημέρα έδειξα μία άλλη πλευρά του εαυτού μου. Μία πιο ευαίσθητη. Πιο συγκινησιακή. Πιο μαμαδίστικη. Ότι εκεί πάνω δεν ήμουν η δυναμική Ασπασία, η γεμάτη αυτοπεποίθηση και σιγουριά για τον εαυτό της. Και ότι όλο αυτό που έβγαλα, ήταν πολύ διαφορετικό και πολύ όμορφο.

Δεν ξέρω αν ήταν όμορφο. Δεν ξέρω αν ξάφνιασα όσους με ξέρουν. Ξέρω όμως ότι ήταν αληθινό. Ήταν αυθεντικό. Ξέρω ότι ήμουν εγώ. Μία ευαίσθητη χαζομαμά, που δημιούργησε ένα blog-άκι εμπνευσμένη από το παιδί της. Μία ευαίσθητη χαζομαμά που συνεχίζει να γράφει για το παιδί της ή με αφορμή το παιδί της, εμπνεόμενη από το παιδί της.

Αισθάνομαι πολύ τυχερή που είμαι μαμά, αισθάνομαι πολύ τυχερή που αποφάσισα κάποτε τελείως αυθόρμητα να γίνω blogger. Για εμένα το blogging είναι έμπνευση, είναι χαλάρωμα, είναι τρόπος έκφρασης. Blog-άρω για να ξεμπλοκάρω. Όταν blog-άρω, είμαι εγώ παρέα με τον εαυτό μου, στο χώρο μου και τον χρόνο μου. Και είναι πολύ σημαντικό για μία μαμά που τρέχει με τρελούς ρυθμούς να βρίσκει λίγο χώρο και λίγο χρόνο για τον εαυτό της...

Όταν έπιασα το μικρόφωνο στα χέρια μου και άρχισα να μιλάω για το πως το ξεκίνησα, φορτίστηκα τόσο πολύ συναισθηματικά όταν έφερα στο νου μου τις στιγμές που ζούσα και τα συναισθήματα που βίωνα πριν από 15 μήνες, όλα αυτά που με ώθησαν να γράψω, όλα αυτά που με ώθησαν τελείως ξαφνικά ένα βράδυ πριν 15 μήνες να πατήσω το κουμπάκι "create your blog"...που με δυσκολία συγκρατήθηκα. Όταν αισθάνθηκα πόσες συγκινήσεις μου προσφέρει το να είμαι blogger, πόση χαρά και πόσες στιγμές αστείρευτου γέλιο μου έχουν προσφέρει αυτές οι 15 "γαλάζιες χάντρες" και όταν είδα ορισμένα από αυτά τα χαμογελαστά, γνώριμα, αγαπημένα πρόσωπα να βουρκώνουν, η φωνή μου έσπασε...

Οι θαλασσιές οι χάντρες, σύμβολο της φιλίας που μας ενώνει
Είδα λίγα στιγμιότυπα από το βίντεο που τράβηξε ο Θοδωρής στο σπίτι μέσω κινητού από το live streaming, αλλά με πολύ παρασκήνιο. Η κόρη μου να με βλέπει στην οθόνη του laptop και να λέει γεμάτη παράπονο:
 "Μαμά; Μαμά; Μαμά; Μαμά; Μαμά; Σου μιάω (=μιλάω)! Μπαμπά; Δε μπολώ (=μπορώ)! Η μαμά ε(=δε) μου μιάει (=μιλάει)."

Ε, σε αυτό το παιδί οφείλω το ότι σήμερα είμαι blogger! Αυτό μου δημιουργεί την ανάγκη να γράψω για όσα ζω, όσα σκέφτομαι και αισθάνομαι. Αυτό είναι κυρίως το My Lovable Baby. Ένας ύμνος στη μητρότητα. Τη μητρότητα όπως τη βιώνω εγώ. Με όλες τις ευτυχισμένες στιγμές της και όλες τις αγωνίες και τις δυσκολίες μίας εργαζόμενης μαμάς που τρέχει με τρελούς ρυθμούς να ανταποκριθεί σε όλους τους ρόλους. Μίας μαμάς με πολλές υποχρεώσεις και απειροελάχιστο ελεύθερο χρόνο. Δυσκολίες τις οποίες επιλέγω να μην εμφανίζω ή εάν τις εμφανίζω, τις διακωμωδώ για να τις ξορκίσω. Γιατί κατά βάθος είμαι θετικός άνθρωπος και μου αρέσει να σκέφτομαι θετικά, να ζω θετικά, να δείχνω τη θετική πλευρά της ζωής, να καταγράφω τα θετικά για να θυμάμαι τα θετικά.

Με τη φίλη μου τη Σίνα από το 'Είμαι Παιδί'
Αισθάνομαι την ανάγκη να ευχαριστήσω:

- Τους Άσπα, Κατερίνα, Πέπη, Νάταλι, Έλενα και Χρήστο, για την ευκαιρία που μου έδωσαν να ζήσω μία μαγική εμπειρία! Σας ευχαριστώ και για το πρωτότυπο δωράκι. Θα το δοκιμάσω με την πρώτη ευκαιρία ;)
- Τον Κώστα, που συντόνιζε το πάνελ μας και με τον τρόπο του με έκανε να αισθανθώ από την πρώτη στιγμή που τον γνώρισα, άνετα και οικεία.
- Τον Κωνσταντίνο, την Αγγέλα, τη Χριστίνα και τη Γεωργία που με έκαναν να αισθανθώ πολύ άνετα ανάμεσά τους.
- Τη φίλη μου τη Δήμητρα, για το εμψυχωτικό e-mail που μου έστειλε το προηγούμενο βράδυ και που διαβάζοντάς το, γαλήνεψε η ψυχή μου.
- Τη φίλη μου Μαρώ, για τη γλυκιά χειρονομία της να μου δώσει μία σοκολάτα πριν εμφανιστώ στο πάνελ, λέγοντάς μου "διώχνει το άγχος". Την απόλαυσα χωρίς διατροφικές ενοχές :)
- Τα 14 "βραχιολάκια", τις φίλες μου τις bloggers (Αναστασία, Βέρα, Γεωργία, Γιάννα, Δήμητρα, Θεανώ, Κάλη, Κατερίνα, Μαρία, Μαρία, Μαρώ, Μάχη, Σίνα, Σοφία), που μου μετέδιδαν την θετική τους ενέργεια με την παρουσία τους και μόνο. Πρόσωπα αληθινά, με αυθεντικά χαμόγελα και αισθήματα. Πρόσωπα που μου έχουν προσφέρει μεγάλες συγκινήσεις και αμέτρητες στιγμές γέλιου και χαράς μέσω της επικοινωνίας μας, είτε αυτή είναι online, είτε face-to-face. Πρόσωπα που αισθάνομαι ιδιαίτερα ευτυχής που οι δρόμοι μας διασταυρώθηκαν (η φίλη μου η Μάχη δυστυχώς δεν τα κατάφερε να έρθει λόγω ανωτέρας βίας, αλλά ξέρω ότι το ήθελε πολύ και για εμένα ήταν σαν να ήταν εκεί).

Ευχαριστώ και τους αφανείς ήρωες...

- Όλους εσάς που με διαβάζετε, με επισκέπτεστε και μου αφήνετε το σχόλιό σας. Φίλοι bloggers και μη, απλοί περαστικοί. Δεν ξέρετε πόση χαρά μου χαρίζετε...
- Τη μαμά μου που ήρθε πόσα χιλιόμετρα δρόμο για να προσέχει τη Δάειρα για να μπορέσω απερίσπαστα να ζήσω αυτή την εμπειρία.
- Τον Θοδωρή που με "ανέχτηκε" όλες αυτές τις εβδομάδες να τον ζαλίζω μιλώντας του συνεχώς για τις Ψηφιακές Γειτονιές και την παρουσία μου σε ένα από τα πάνελς. Είμαι σίγουρη ότι βαρέθηκε να με ακούει.
- Το μωρό μου που είναι η έμπνευσή μου, η ζωή μου και ο κόσμος μου ολόκληρος!

Με τη φίλη μου τη Γεωργία από το '4 seasons'

Και αφού τελείωσα τον mini ευχαριστήριο λόγο μου (όχι δεν πήρα όσκαρ, όχι δεν είμαι ψώνιο, απλά είμαι ευγνώμων για αυτό που έζησα και ζω), κλείνοντας θέλω να πω ότι οι Ψηφιακές Γειτονιές ικανοποίησαν 100% τις προσδοκίες μου, οι οποίες δεν ήταν καθόλου μικρές. Γνωρίζω ότι αυτό το αποτέλεσμα προϋποθέτει σκληρή δουλειά, επαγγελματισμό, ατελείωτες ώρες προετοιμασίας, ξενύχτι, στρες, στέρηση προσωπικής ζωής. Η Άσπα, η Κατερίνα, η Έλενα, η Πέπη, η Νάταλι και ο Χρήστος, τα έδωσαν όλα και διοργάνωσαν μία καθ' όλα πετυχημένη εκδήλωση η οποία είναι η αρχή ενός νέου θεσμού για τα ελληνικά δεδομένα. Αυτό το πρώτο συνέδριο των Ψηφιακών Γειτονιών είναι ο "πρωτότοκος" των πολλών "αδερφών" του που είμαι σίγουρη ότι θα ακολουθήσουν. Και αφού αυτό είχε τόσο μεγάλη επιτυχία, φαντάζομαι τι έχει να γίνει στα επόμενα. Θα ζήσουμε μεγάλες στιγμές. Τα καλύτερα έρχονται!

Έφυγα πολύ κουρασμένη αλλά πολύ γεμάτη. Γεμάτη πολλά ευχάριστα συναισθήματα, έντονες συγκινήσεις, πολλές εικόνες, ακόμη περισσότερες αναμνήσεις.
Παρά την κούραση και την εξάντληση δεν πήγα για ύπνο. Βγήκα με τον Θοδωρή για ένα κρασί, για να συνεχίσω να τον ζαλίζω για τις Ψηφιακές Γειτονιές και την παρουσία μου σε ένα από τα πάνελς :)
Έτσι φθηνά θα την γλίτωνε; Εκτός από το before, υπάρχει και το after...

Ασπασία

P.S. Sorry αν σας κούρασα, αλλά είχα πολλά να πω :)
P.S. (Αυτό το υστερόγραφο προστέθηκε μετά τη δημοσίευση της ανάρτησης): Μόλις τώρα συνειδητοποίησα ότι αυτή ήταν η 100στή μου ανάρτηση! Το σύμπαν συνωμότησε ώστε η 100στη μου ανάρτηση, αυτή η επέτειος του blog μου, να συμπέσει με τη διήγησή μου για αυτή τη μεγάλη γιορτή του blogging. Το συνέδριο των Ψηφιακών Γειτονιών. Τίποτα δεν είναι τυχαίο τελικά...




37 σχόλια :

  1. Ήταν όλα πολύ όμορφα (και για εμένα που τα είδα από μακριά) !

    Άντε, και του χρόνου !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. σνιφ σνιφ στεναχωρήθηκα που δεν ήμουν εκεί...

    ΥΓ: Τι καρακουκλάρες που είστε...φτου φτου θα σας ματιάσω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. πω πω... πάλι σεντόνι έγραψες! :p
    Αλλά χάρηκα πολύ που τα είπαμε έστω και για λίγο! Την επόμενη φορά περισσότερο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ασπασία, με έκανες να μετανιώσω (πραγματικά όμως ήταν αδύνατον να κλείσω 10ωρο) που δεν σε (σας) είδα! (γκρρρ). Το να βγάλεις μια διαφορετική πλευρά σου (κυρίως όπως λένε όσοι σε γνωρίζουν καλύτερα) σημαίνει πώς το blogging έχει αγγίξει και τις πιο ευαίσθητες χορδές σου (πράγμα δύσκολο αν σκεφτείς ότι πολλές φορές όλοι, λίγο ή πολύ κρύβομαστε πίσω από μια δυναμική εικόνα),πράγμα σημαντικό. Σημαντικό, γιατί αυτές τις ώρες που είσαι μόνη σου (παρέα με τον εαυτό σου)στο χώρο και στο χρόνο σου μας δείχνεις κάτι πολύ όμορφο και τρυφερό! Είμαι (παν)σίγουρη ότι θα ήσουν υπέροχη !!! (αλήθεια εσύ χάκερ μου ξέρεις αν μπορώ να βρω βίντεο αποσπάσματα στο you tube?) Σε φιλώ γλυκά και τρυφερά (μιας και αυτό το βραχιολάκι έχει μεγάλη αξία για όλες) Ουφ! Πολλά για μένα είπα....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. αχ μωρε με συγκινησες...ησουν καταπληκτικη,σε ειδα απο το σπιτι και πολυ σε χαρηκα,ολες σας χαρηκα που σας παρακολουθησα ,μακαρι να ημουν εκει να σε γνωρισω και απο κοντα!!επισης να συμπληρωσω πως εισαι και μια κουκλα!!φτου φτου!!!φιλακια πολλα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. φτου φτου ομορφιές..περιμένω πως και πως να ανεβούν τα βίντεο για να σας δω και να σας καμαρώσω..μιας και το Σάββατο ήμουν στο κρεββάτι του πόνου..πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. αχ μωρε θα σκασω με εσας!νομιζα οτι θα στεναχωριομουν μονο την συγκεκριμενη μερα που δεν τα καταφερα...αλλα στεναχωριεμαι καθε μερα και μαλιστα πολυ οταν διαβαζω τετοιες αναρτησεις!
    Είμαι σίγουρη ότι ησουν υπεροχη αν και ειχες ενα μικρο τρακ αρχικα απο οτι μου ειπαν οι κατασκοποι μου! Και φυσικα κουκλαρα οπως παντα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Τι όμορφη ανάρτηση! Και πόσο ωραία αποτυπώνει τα συναισθήματα και τις εικόνες από το συνέδριο! Δεν ήμουν εκεί και ζηλεύω!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Συγχαρητήρια και πολλά μπράβο για το κλίμα και την χημεία που έχετε δημιουργήσει μεταξύ σας. Αποδεικνύεται λοιπόν, ότι το Blogging φέρνει κοντά τους ανθρώπους και είναι η αφορμή, η αφετηρία για φιλίες.

    Επίσης μπράβο για την εμφάνιση και τα λέγομένα σου στο panel και ήταν συγκινητική η στιγμή, όταν έγινε η αναφορά στην παρέα.

    Όμορφες στιγμές, που σίγουρα θα επαναληφθούν.

    Καλή συνέχεια και χάρηκα πολύ σε γνώρισα και από κοντά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ασπασία ήσουν υπέροχη! Σε είδα στο live streaming (όχι κάτω από τις καλύτερες συνθήκες, θα σου στείλω και μέιλ να σου πω...)και για λίγο ξέχασα όσα με προβλημάτιζαν και ήμουν εκεί... Χαμογέλασα με το άγχος σου, καμάρωσα με το πόσο ωραία μίλησες και συγκινήθηκα κι εγώ όταν αναφέρθηκες στα κορίτσια..
    Ελπίζω του χρόνου να καταφέρω να είμαι κι εγώ εκεί και να γνωριστούμε επιτέλους από κοντά!
    Σε φιλώ,
    Αθηνούλα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Γλυκιά μου Ασπασία!
    Πολύ χαίρομαι που η εμπειρία του Σαββάτου ήταν τόσο όμορφη και ξεχωριστή για σένα! Ελπίζω να ανέβει κάποιο βιντεάκι στο youtube και να σε δω!
    Είμαι βέβαιη ότι θα ήσουν 100% αληθινή και άμεση και ότι θα άγγιξες πολύ κόσμο με την ομιλία σου!
    Και φυσικά δεν γίνεται να μην πω ότι είσαι μια κούκλα!
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!!!!!ΠΟΣΟ ΔΥΝΑΜΗ ΑΠΟΚΤΟΥΜΕ ΟΤΑΝ ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΜΑΝΟΥΛΕΣ!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ασπασία μου από την δεύτερη φορά που σε συνάντησα από κοντά κατάλαβα ότι μέσα σου έχεις αυτή την ευαίσθητη και τρυφερή πλευρά..! Και μου άρεσε πάρα πολύ γιατί ισορροπεί μια δυναμική προσωπικότητα!! Στο Συνέδριο ήμουν από την αρχή, ήταν πολύ πολύ ενδιαφέρον και άψογα οργανωμένο και άντεξα 10 ώρες για να σας καμαρώσω!!
    Το πόσο με συγκίνησες,δεν χρειάζεται να στο ξαναπώ στο είπα με το που κατέβηκες.. Ήταν πολύ όμορφη η έκπληξη που μας έκανες να τιμήσεις την παρεούλα μας!
    Σου εύχομαι τα καλύτερα και με την οικογένειά σου και στα επαγγελματικά σου γιατί το αξίζεις!! Χαίρομαι πολύ που σε γνώρισα και έχουμε να πούμε πολλά εν καιρώ.. Πολλά φιλιά!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Συγχαρητήρια!!Το εχω πει ότι στην επόμενη συνάντηση θα ειμαι και εγω εκεί!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Λυπάμαι πραγματικά που δεν μπόρεσα να είμαι κι εγώ εκεί να σας καμαρώσω !!!!
    Μου αρέσει πολύ που τους ξάφνιασες όλους και έδειξες μια άλλη πλευρά του εαυτού σου!!!
    Χαίρομαι πολύ που αυτά τα βραχιολάκια με τις 15 γαλάζιες χάντρες που σας έφτιαξα σημαίνουν τόσο πολλά για εσάς!!!
    Φιλάκια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Θέλω να σου πω "Συγχαρητήρια"... Ήμουν εκεί, σε αναγνώρισα αφότου κατέβηκες από το πάνελ, μα δυστυχώς όταν όλα τελείωσαν, έπρεπε να φύγουμε βιαστικά και δεν τα κατάφερα να έρθω να σε γνωρίσω από κοντά! Ελπίζω κάποια άλλη στιγμή..! Ήσουν πολύ καλή, αληθινή... Δεν σε γνωρίζω από κοντά, μα πιστεύω ότι όσο άγχος κι αν είχες αυτό που ''βγήκε'' μόνο αληθινό μπορεί να ήταν... Γράφεις όμορφα, συνέχισε να χαρίζεις στον εαυτό σου αξέχαστες στιγμές, αυτές είναι η κληρονομιά που θα αφήσεις στην μικρή σου Δάειρα! Χάρηκα πολύ που ήσουν εκεί, Βενετία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ασπασάκι μου(εγώ έτσι θέλω να σε λέω κι ας μας έχεις να στεκόμαστε στο ένα πόδι με τις οδηγίες και την οργάνωσή σου!) είσαι μια καρδιά γεμάτη ευαισθησίες, γεμάτη συναισθήματα και γλύκα.
    Το βλέμμα σου, το χαμόγελό σου, αν τα παρατηρήσει κανείς, θα καταλάβει πολλά για σένα.
    Τα λόγια που δεν λες όταν είσαι σε αμηχανία σε κάνουν τόσο αγαπητή.
    Σε αγαπώ πολύ και σε ευχαριστώ για την συγκίνηση που μου έδωσες εκείνη την ημέρα.
    Σε ευχαριστώ που με κάνεις να νιώθω φίλη σου και που ξέρεις να δίνεις πάντα τον καλύτερο σου εαυτό σε ότι καταπιάνεσαι.
    Είσαι στα αλήθεια ένας όμορφος και ζεστός άνθρωπος μέσα και έξω.
    Φιλάκια πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Ασπασία μου, με συγκίνησες πραγματικά όταν αναφέρθηκες στα βραχιολάκια μας..και χάρηκα που έδειξες και την ευαίσθητη πλευρά σου σε αυτούς που δεν σε ξέρουν..
    Χαίρομαι τόσο πολύ για τη γνωριμία μας, χαίρομαι που κατάφερα να κάνω νέες φίλες! (πράγμα σίγουρα δύσκολο όσο μεγαλώνουμε..)
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Ασπασάκι μου (και εγώ έτσι θέλω να σε λέω!!!) ήσουν μια γλυκιά μανούλα που πήγε να μιλήσει για το μαμαδομπλογκοσπιτάκι της. Ήσουν υπέροχη. Στα έγραψα και στο email. Σε απόλαυσα.
    Το τρακ που είχες σε έκανε ακόμα πιο προσιτή και τρυφερή για τους τρίτους γατί εμείς σε ξέρουμε. Γενικά η εικόνα σου είναι αυτή μιας δυναμικής και συγκροτημένης γυναίκας αλλά το άγχος και η τρεμάμενη φωνή σου που λύγισε από τη συγκίνηση όταν μίλησες για το παιδάκι σου και για την παρεούλα μας, έδειξαν σε όλους την τρυφερή μαμά και φίλη Ασπασία που εμείς οι Β15 έχουμε γνωρίσει και αγαπήσει. Μας έκανες να κλάψουμε άτιμη!!!
    Πραγματικά είμαι πολύ τυχερή που είμαστε φίλες και έχουμε και τις άλλες 13 μαζί να παίρνουμε δύναμη, χιούμορ και άπλετη συγκίνηση.
    Εύχομαι να εμπνέεσαι πάντα από την κορούλα σου και να σου χαρίζει ευτυχισμένες που θα μοιράζεσαι εδώ, στο mylovablebaby!!!
    Μπράβο και στους αφανείς ήρωες (Θοδωρή, μανούλα και κορούλα).
    Η μπλογκόσφαιρα μας έφερε κοντά και οι Ψηφιακές γειτονιές διοργάνωσαν μια μεγάλη γιορτή με απόλυτη επιτυχία. Μια γιορτή που αν δεν έμεναν 5 μπύρες...ακόμα θα πίναμε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Ασπασία μου εγώ θα μείνω μόνο στο γαλήνιο και γεμάτο συγκίνηση πρόσωπό σου την ώρα που μιλούσες για την κόρη σου και για όλα αυτά που σου ξύπνησαν μετά την γέννησή της. Ήσουν άλλος άνθρωπος. Πραγματικά καθ' όλη την διάρκεια έβγαζες αυτή την γαλήνη για την οποία μιλάς και αν αύριο δεν σε ξανάβλεπα ποτέ (λέμε τώρα,χιχι) θα κρατούσα εκείνο το πρόσωπο!!! Η συγκίνησή αου μάλιστα όταν μας ανέφερες ήταν τόσο ευδιάκριτη που ήταν φυσικό και επόμενο να τα μπήξουμε όλες μας! Σε ευχαριστούμε που μπήκες στη ζωή μας και εύχομαι να μην μετανιώσεις που μπήκαμε κι εμείς!!! ΦΙλάκια μανούλα Ασπασία!!! Callie by Anthomeli

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Ασπασία μου...κορίτσια θέλω να σας εξομολογηθώ κάτι. Λόγω υπερβολικού άγχους και καθότι ήμουν η πέμπτη στο πάνελ μέχρι να έρθει η σειρά μου (ε ναι θα το πω) δεν άκουγα σχεδόν τίποτα απο όσα έλεγαν οι προηγούμενοι γιατί προσπαθούσα να συγκροτήσω τη σκέψη μου στην απάντηση του συντονιστή. Ετσι ντρεπομαι που το λέω αλλά δεν άκουσα τι είπες ακριβώς Ασπασία μου, το μόνο που θυμάμαι είναι οτι έδειξες το βραχιολάκι κι είπες πως πάνω έχει 15 χάντρες κι εκείνη τι στιγμή σηκώνω το χέρι και δείχνω κι εγώ το δικό μου! Μετά γυρίζω το κεφάλι και βλέπω τη Δήμητρα να κλαίει, τα ματάκια της ήταν κατακόκκινα και μετά αγχώθηκα κι άλλο γιατί φοβήθηκα μην με πάρουν τα ζουμιά και μετά θα γινόταν τελείως σκατά το θέμα!
    Ανυπομονώ να δω το βίντεο της ομιλίας μας ολοκληρωμένο. Φιλιά πολλά ήσουν υπέροχη και συγνώμη αν σου μετέδωσα το άγχος μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Καλησπέρα! συγχαρητήρια για το blog σας και την επιτυχία του....
    είμαστε νέες στα blogs και μακάρι να βγει κάτι καλό και από τη δική μας προσπάθεια σε ένα διαφορετικό αλλά ανταγωνιστικό χώρο της μόδας....
    Αν θελετε περάστε μια βολτα να δειτε το blog μας.
    Είμαστε νέες και χρειαζόμαστε στήριξη. Επομένως αν φυσικά το επιθυμείτε γραφτείτε στο blog μας ή κάνετε ένα like στη σελίδα μας στο facebook.
    Εμείς γραφτήκαμε!
    Σας περιμένουμε
    chicates.blogspot.gr

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Ήσουν πανέμορφη και πολύ γλυκιά! Θα ήμουν πολύ τυχερή αν μπορούσα να σας γνωρίσω και να είμαι μέλος της παρέας! Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Ήμουνα μάλλον ο πιο τυχερός συντονιστής, αφού βρέθηκα να συνομιλώ με αυτούς τους όμορφους ανθρώπους (4 μαμάδες κι ένα μπαμπά). Την ώρα της εκδήλωσης είχα λίγο και το μυαλό μου αλλού καθώς ο μικρός μας είχε πυρετό (ευτυχώς ήταν περαστικά και γρήγορα) Πέρασα λοιπόν για ένα γεια και για να πω τι ωραία που ένιωσα κι εγώ με τις γαλάζιες χάντρες σας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Ασπασία μου δεν σου κρύβω πως κάποιες στιγμές με πολύ πίεση και άγχος, παίρνω δύναμη από τις γαλάζιες χάντρες στον καρπό μου. Μου δίνει κουράγιο η σκέψη πως ακόμα και τώρα μπορεί να βρεθεί φιλία. Το Σάββατο, όταν σας έβλεπα εκεί πάνω, σας καμάρωνα και έλεγα για την κάθε μια σας από μέσα μου: Την είδατε; Είναι φίλη μου !!!!!!!!!!!! Συνέχισε να μας εμπνέεις και να μας μεταδίδεις ενθουσιασμό και χαρά! Φιλιά στην κοράκλα σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Αχ, μωρέ τι ωραία που πρέπει να ήταν... Ήθελα πολύ να έρθω! Ίσως την επόμενη φορά...
    Υ.Γ. Καλά κάνεις και είσαι θετικός άνθρωπος, γιατί τέτοιο χαμόγελο θα ήταν πολύ κρίμα να το κρύβεις!
    Πολλά φιλάκια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Ομοεφη Ασπασία! Νιώσαμε τα ίδια.Ζήσαμε τα ίδια! Σε είδα κι ήσουν υπέροχη εκεί πάνω.Ησουν υπέροχη και πριν και μετά γιατί είσαι υπέροχη από μόνη σου! Είστε απίθανες κι έχετε μια τόσο ιδιαίτερη σχέση μικρά τρελοκόριτσα, με τα βραχιόλια! Σε ευχαριστώ για αυτό που γράφεις για εμένα...Σε ευχαριστώ!Είμαι χαρούμενη που σε γνώρισα...που αυτό το μικρό πλάσμα έγινε η αιτία να σε γνωρίσω!Ευχές για καλή συνέχεια λοιπόν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Ασπασία σε καμάρωνα και εσένα και τα άλλα κορίτσια μέσω του live streaming.Είσαι μία κούκλα και μέσα και έξω και πολύ θα ήθελα να συμβόλιζα και εγώ μια χάντρα στα βραχιολάκια σας. Καλημέρα κορίτσι και σ'ευχαριστώ και εγώ για το blog σου....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Όλγα ΧατζηχρίστουΠέμπτη, 25 Απριλίου, 2013

    Δεν φαινόταν το άγχος σου Ασπασία μου! Ήταν πολύ ωραία η παρουσία σου στο πάνελ και πραγματικά χαίρομαι που σε γνώρισα - κι ας άργησα λιγάκι αν θυμάσαι να κάνω τη σύνδεση!! Φιλιά πολλά και καλή συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Ασπασία μου - αν και δεν καταφέραμε να γνωριστούμε - σε καμάρωσα και εσένα και όλες τις κοπέλες. Ήταν από τα λίγα πάνελ που με άφησε να δω το τζιτζίκι μου. Μπράβο κοριτσάρα συγχαρητήρια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Χάρηκα πολύ που σε συνάντησα!

    Το πάνελ σας με συγκίνησε και εσύ τρυφερή κι ευαίσθητη!

    Εύχομαι ότι θα τα ξαναπούμε σύντομα!!
    Άσχετο -σχετικό, στο είπα κιόλας, αλλά είσαι ακόμη πιο όμορφη από κοντά (φτου-φτου!).

    Σε φιλώ!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Με συγκίνησες πολύ όταν μίλησες για την παρέα μας. Ο λόγος σου συγκροτημένος και πλούσιος όπως πάντα, η εμφάνισή σου υπέροχη όπως πάντα, αλλά το Ασπασάκι μας έβγαλε εκεί πάνω την ευαίσθητη, γλυκιά ευάλωτη πλευρά της και να ξέρεις ότι σου πάει. Κουνούσα το χέρι μου ψηλά όταν έλεγες για τα βραχιολάκια μας! Σε καμάρωσα και λυπήθηκα που δεν υπήρχε μια καρέκλα και για μένα εκεί ανάμεσά σας αλλά καθόμουν τελικά λίγο πιο πίσω και σας έβλεπα αλλιώς όλες μαζί <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Φίλη μου καλησπέρα!!! Σε είδα από το σπίτι και μου άρεσες πολύ τόσο γιαυτά που είπες όσο κ για τη special εμφάνιση σου.... fashion mother... ! ! ! Μπράβο ευαίσθητη και καλή μανούλα... Ελπίζω κάποια στιγμή να τα πούμε κι από κοντά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Ησουν υπέροχη!Περιμένοντας για να έρθει η δικιά μας η σειρά στο πάνελ με συγκίνησες!!!
    Νομίζω πως σε είδα και στον Τομ αλλά δεν είμαι και πολύ σίγουρη!
    Ελπίζω να ξανασυναντηθούμε και να μιλήσουμε την επόμενη φορά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Άργησα λίγο παραπάνω από ένα δεύτερο....
    Στην ουσία εδώ έπρεπε να στο γράψω...

    Ασπασία μου, για μια ακόμη φορά να σου πω ότι τα πήγες θαυμάσια εκεί πάνω. Η φωνή σου, το βλέμμα σου, οι λέξεις και τα δάκρυα της χαράς, εξέπεμπαν τέτοια ζεστασιά που σε έναν μοναδική. Φαντάζομαι πόσο πολύ θα σε καμάρωνε η μητέρα σου, γιατί ξέρω πόσο σε καμαρώσαμε εμείς. Πιστεύω ότι η παρουσία μας (και η σοκολάτα λιγουλάκι, οκ) σε έκαναν να ξεπεράσεις κάθε κράτημα και να μιλήσεις κατευθείαν από την καρδιά σου, για ότι συμβαίνει στην παρέα μας, στο My Lovable Baby, στην ίδια σου τη ζωή που τα χωράει και τα λαμπρύνει όλα!!

    Καλό σου βράδυ, και καλό Σαββατοκύριακο σε όλη την οικογένεια!!! <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Όμορφη μου Ασπασία, η ομιλία σου ήταν η πιο συγκινητική της ημέρας!!
    Σε απόλαυσα και σε καμάρωσα!
    Σε φιλώ γλυκά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Η χαρά ήταν όλη δική μας Ασπασία! Λάμπατε όλοι σας στη σκηνή. Ανυπομονώ να σας δω και στο βίντεο (ελπίζω να μη σε άγχωσα... χαχαχα)

    Και του χρόνου πάλι μαζί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εδώ μπορείτε να σχολιάσετε...

Your most lovable posts

Your most lovable posts